icookandlook.pl

blog o diecie, modzie i urodzie

Kulinaria

Kolendra – historia jej uprawy

Określenie „kolendra”, które pojawiło się w XII wieku, pochodzi z łacińskiego coriandrum, które zapożyczyło je z greckiego koriandronu. Słowo to oznacza „męski (kori) robak (andros)”, odnoszący się do nieprzyjemnego zapachu świeżych nasion.

Skąd pochodzi kolendra?

Kolendra jest nieznana w naturze, więc trudno jest dokładnie wiedzieć, skąd pochodzi, ale uważa się, że pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, Azji Mniejszej lub Bliskiego Wschodu. Nasiona te były używane przez ludy semickie już 6000 lat przed naszą erą, a następnie przez Egipcjan, Greków i Rzymian, którzy smakowali z nimi swój chleb. Roślina ta jest również wymieniona w Biblii, gdzie jest porównywana do manny. W średniowieczu był on rozpowszechniony w całej Europie i został wprowadzony do Ameryki przez Hiszpanów podczas podboju.

Kolendra – historia jej uprawy

Liście kolendry są klasyką w kuchniach Bliskiego Wschodu, części Indii, Azji Południowo-Wschodniej i Ameryki Łacińskiej. Jednak z wyjątkiem Portugalii, gdzie używa się ich w wielu tradycyjnych daniach, ich użycie na Zachodzie jest stosunkowo niedawne, ponieważ kiedyś zarzucano im, że wydzielają nieprzyjemny zapach. Jednak pod wpływem różnych fal imigrantów, którzy przywieźli ze sobą swoje tradycje kulinarne, sytuacja ta została całkowicie odwrócona, do tego stopnia, że świeża kolendra jest obecnie jednym z najpopularniejszych ziół na rynku. W Azji Południowo-Wschodniej korzenie są również używane w zupach, gulaszu i piklowanych przyprawach.

Kolendra jest powszechnie uprawiana na nasiona na Ukrainie, w Rosji, Chinach, Indiach, Pakistanie, Maroku, Argentynie, Meksyku i Rumunii. Większość światowej produkcji jest przeznaczona na przygotowanie curry w proszku, który zawiera 25-40% curry w proszku. Proszek curry zawiera 25-40% proszku curry. Ponadto, proszek curry produkuje olejek eteryczny, który jest szeroko stosowany w produktach piekarniczych i delikatesowych, napojach alkoholowych, perfumach i farmaceutykach, gdzie maskuje gorycz niektórych leków. W Europie Wschodniej i Rosji uprawia się podgatunek, którego nasiona są mniejsze i bogatsze w olejek eteryczny.